Συστημική Προσέγγιση και Θεραπεία
Η Συστημική Θεωρία βασισμένη στη θεωρία των συστημάτων (Bertalanfy, 1968) αρχικά αναπτύχθηκε στο χώρο της μηχανικής, βρίσκοντας αργότερα πεδίο και εφαρμογή και σε άλλους επιστημονικούς τομείς, την πληροφορική την οικονομία και τη βιολογία. Η θεωρία των συστημάτων αποτελεί μια προσέγγιση σύνθεσης των διαφορετικών όψεων της πραγματικότητας με στόχο την ολιστική αντίληψη και ερμηνεία του κόσμου, μέσα από ένα πλαίσιο σχέσεων και συνδέσεων των επιμέρους νοημάτων του.
Παράλληλα, η Συστημική Θεωρία εφαρμόστηκε και στο χώρο της ψυχοθεραπείας και της συμβουλευτικής, μελετώντας τα κοινωνικά συστήματα (οικογένεια, εργασιακές σχέσεις-ομάδες, επιχείρηση, Φορείς και Οργανισμοί, Σχολικό πλαίσιο, ανθρώπινες κοινότητες κ.λ.π), ως ζωντανά συστήματα με τη δική τους δυναμική, ιδιότητες, χαρακτηριστικά, πρότυπα λειτουργίας και αλληλεπίδρασης και δυσκολίες.
Μέσα από την Συστημική οπτική αντιμετώπισης των ανθρώπινων συστημάτων, αμφισβητείται η γραμμική αιτιότητα ερμηνείας των ανθρώπινων δυσκολιών, προβλημάτων και διαταραχών, μετατοπίζοντας το θεραπευτικό ενδιαφέρον στην κατανόηση και νοηματοδότηση των σχέσεων και προτύπων αλληλεπίδρασης και λειτουργικότητας, των μελών που ανήκουν σε ένα ανθρώπινο σύστημα.
Τα τελευταία χρόνια η Συστημική Προσέγγιση, εκτός από την κύρια εφαρμογή της στη Οικογενειακή Θεραπεία, αποτελεί μια από τις ποιο σύγχρονες και αποτελεσματικές μεθόδους μελέτης, αναβάθμισης της λειτουργικότητας και αντιμετώπισης δυσλειτουργιών κοινωνικών συστημάτων και Οργανισμών, όπως εκπαιδευτικά ιδρύματα και σχολικές κοινότητες, επιχειρήσεις, κοινωνικοί οργανισμοί, φορείς υγείας και ιατρικής περίθαλψης, σωφρονιστικά καταστήματα, ιδρύματα φιλοξενίας ευάλωτων ομάδων κ.α. Τέλος, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική προσέγγιση για το σχεδιασμό προγραμμάτων και πολιτικών πρόληψης διαταραχών ψυχικής υγείας, εξαρτήσεων κ.α.
Ενδεικτικά καταστάσεις στις οποίες μπορεί να λειτουργήσει βοηθητικά η Συστημική Προσέγγιση: